سرپرست:آقای رحمان رفیقی
عکاس:آقای جعفر پور
همنوردان آقایان :هادی احمدی ، مصطفی رحمت اللهی ، اکبر عظیمی ، سید احمد حسینی
و خانم عرب گل
به علت کسالت آقای احمدی فقط به قله ی چین کلاغ صعود کردیم .از
برف و سر سره سره بازی هم مثل پارسال خبری نبود
یادش بخیر جای همه دوستان پارسال واقعا خالی بود..عجب سرسره بازی کردیم .




نظرات شما عزیزان:
جعفرپور 
ساعت15:05---4 بهمن 1391
با اینکه درمسیر و در خود قله اثر زیادی از برف نبود اما با وجود این جای دوستانی که حضور نداشتند خالی بود .در ضمن عکاسان این برنامه خانم عربگل و آقای احمد حسینی بودند.و جا دارد که از آقای عسگری باو جود اینکه خودشان نتوانستند ما را همراهی کنند اما زحمت رساندن ما را در صبح زود تا درکه تقبل کردند نشکر می نمایم
حسن 
ساعت8:57---4 بهمن 1391
به نظر من، اینکه بخاطر 1 نفر ، همه مجبور بشن قید صعود به قله رو بزنن،کار جالبی نیس
سلام .برنامه ی خوبی بود اما با صعود به 2 شاخ بهتر از این میشد.کاش افرادی که شرایط مناسب برای کوهنوردی رو ندارن لذت صعود رو از بقیه همنوردانشو نگیرن.
پاسخ: سلام خدمت خواهرم .. همان طور که کوهها به ما اجازه می دن قدم بر روی انها بزاریم و در انجا عظمت و زیبایی نعمتهای خداوند رو ببینیم،
تفاوت ورزش کوهنوردی با بقیه ورزشهایی که حتی گروهی هستند در اینه که باید در این ورزش مثل کوه باشیم وسعی کنیم همیشه به ضعیف ترین همنورد کمک کنیم تا اون هم بتونه صعود کنه و از دیدن مناظر و زیبایهایی که خدواند رحمان خلق کرده لذت ببره.گذشت ، ایثار ،محبت، صمیمیت ، صداقت ، فداکاری ، انسانیت و عشق قله رفیع یک کوهنورده و شاید به جرات بشه گفت شما در کمتر ورزشی می شه، این چیزها رو ببینی.زیرا در همه ورزشها سعی می کنن بر حریفشون غلبه کنن ولی در کوهنوردی کسی که لذت صعود به قله رو به همنوردش میده و خودش کنار همنوردی می مونه که اسیب دیده ،واقعا خیلی کم و بهتره بگم نادره. بهر حال ممنونم از بیان نظرت انشالله که صعودهای زیبا همه باهم داشته باشیم وبرای همه دوستان ارزوی سربلندی و سلامتی و عاقبت بخیری دارم. بیایید برای هم دعا کنیم...
نسیم 
ساعت9:13---1 بهمن 1391
خوشحالم که بهتون خوش گذشته.ولی یکم بابت سرسره بازی بهتون حسودیم شد.
:: موضوعات مرتبط:
زمستان 91،
،